Over het kopje met de roos aan de binnenkant

het kopje met de roos aan de binnenkant
ik heb haar gevonden

nog niet helemaal wat ik bedoel
maar zij staat voor mij op tafel: Black Rose Nr. 88 125
een kroon
een en al elegantie
verglaasde dame

©Marijke.Hooghwinkel-2019

hak jij uit niets leeg

als je jouw ogen sluit de bij hoort de krekel de bloem - foto Marijke Hooghwinkel - onderweg naar Duitsland vanuit auto

hak jij uit niets leeg

snijd jij uit leeg wolk

slijp jij stilte aan tot zij met

punt schrijft dat jij

als je jouw ogen sluit

de bij hoort de krekel de

bloem

shit en klad

shit en klad
de bittere smaak van koffie in je mond
schrijf je al weer het woord wachten
in potlood trek je elke lijn van de
tekens in een woord dat in zichzelf
gekeerd

wachten is een draad een lange rode draad
waar je een knoop inlegt ver terug haal je haar
door een gat ergens aan het begin in jouw tijd

detail = BRIEF Nr. 002

gedicht

ballon - zwart - kogelrond
de schipper laat haar los zij 

vliet omhoog
tot het uiterste puntje volg ik met mijn

ogen de bol die steeds meer punt wordt

echter

zij wordt opgeslokt door verte

in rook gaat zij op geen kringel meer

niets laat zij achter

ik zou haar willen volgen

vrijdag 5.9.19 10:17

sub PAMFLEt 002 - dáár alles in samenvangen

sub-PAMFLEt 002 - 02.08.2019

de weg volgt de lijnen volgen gewoon
met de beweging mee

in je leven lijnen volgen
jouw beweging langs routen zij volgen jou

jouw eigen lijnen trekken terwijl jij
volgt
in PAMFLEt
dáár alles in samen
vangen

©Marijke Hooghwinkel 2019
Uit: onderweg R o u t e ;

gedachten over werk

Over: gedachten over werk 

je weet dat je tot je het papier ziet liggen dat je
zoals je toen ook die stoel tekende en dat
blad van de rode beuk

Uit:  R o u t e 5 5 ;  
@maroogh

Twitterproject

Gedachtenstroom

steen scherpkantig
hand uit aarde

maanlandschap
ligt opengeslagen

marmerglad haar huid
op wit van muren

schittert 

tijd

is hier stroom

©2019_Marijke.Hooghwinkel

PAMFLEt

PAMFLEt - ontstaan tijdens AIR project; potlood op papier 50 x 60 cm elk; 'geschreven woorden' - juli 2019

www.openwanden.nl 

tot je weer kijkt

Tot je weer kijkt

dat winterzon zo schitterend
jouw huid bloot legt [nog niet eens
met zoveel liefde gezegd] voel
ik weer wat vergeten was

binnen handbereik. Jij in je sokken ik
met mijn rok vrolijk vrij gewoon

tot je weer kijkt

*

Uit gebundelde gedichten  O O K  -  2015 uitgegeven in eigen beheer

geselecteerde  teksten uit: werkdagboek[aantekeningen] 1996/2015

2019 © Marijke.Hooghwinkel

fragment uit: 'als je jouw gezicht laat zien'

.....als je jouw gezicht laat zien
met je tentakels jouw
koude

jouw tijd
pas los als je het
groen

van mos
boven jou uit weet

je zachte bries

jij armen omhoog langs
grashalmen

snijdt

grashalm - uit: R o u t e . 4 ; Sprindelsebaan: kraakboerderij 12.8.11 11:13:15; het weer: bewolkt, zon, richting .H.E.R.F.S.T. genoteerd in het kader van Travel in Place, onderweg

zichtbaar ben je zichtbaar maar ongezien

zichtbaar ben je zichtbaar 
maar ongezien
verzamel je 

stilte om je heen geluid dat 
alleen maar 
klinkt 

achter glas 
buiten jouw cocon in de stilte 

wachtkamerstilte

je zit
in dat leeg rondom jou dat 
cellofaan

je tekent 
een smeekbede:
laat mij zichtbaar zijn laat mij 

je wacht 
op de postauto
in de stilte 
van je raam

De knoop in je zakdoek

de knoop in je zakdoek
propgeluid

ik leg een knoop in vitragestilte
of een driehoekig vlak uit

gekleurd plastic

ik leg een knoop in jou want

ik wil dat je herinnert dat ik

tussen

stammen van pijnbomen

steenwind

dood

een restruimte

verwoord

naast het ontbijtbord stapel je zon

ben je zon
dat opstarten
een zombie zwerf je

loop je
doelloos
denk je

maar

spreek je niet

stapel je naast het
ontbijtbord

stapel je

geluid-stapel je geluid-spreek je niet- stapel je-geluid

als het takken zijn die kijken

kortregelig gedicht.

Als het takken zijn die kijken zijn het
ogen die bewegen op wind

oorsprong: 
PROJEKT020/LOKATIE19 installatie 
ruimte fungeert als lichtbak; 2000

Als het takken zijn die kijken zijn het ogen die bewegen op sneeuw
Bij dit projekt cd-rom en tape met geluid 'huid' 
Zie ook Projecten

Afgunst

afgunst is een reptiel met dubbel gespleten
tong
wurmt zich onder je huid

onzichtbaar zijn

ik kijk naar mijzelf
vanuit een andere hoek
ben ik onwezen

mijn pupillen zijn
ijsgroen

ik neem een sprong

Heet zij vis

wat is mijn naam dan
vraagt zij

zoveel namen

hoe zou zij dan nog heten
om uitzonderlijk te zijn

dat zij in haar naam vervat zit dat
alles in haar vervat zit vervat alles wat zij roept
meteen
de lijn van een stam volgt

dat het

inderdaad schubben zijn en geen schors

heet zij Vis

vandaag vallen wij niet

wij kijken naar buiten uit altijd dat zelfde raam
wij vallen nog niet

voor jouw voeten
dat is voor later later
dat nooit komt
nu  -  nu  -  nu -
dit

dit heden
dit jou

dit

de dag