met heldere tred omgeven
drapeert zij haar mantel over
onomstotelijk het leven
dat in een lange sleep achter haar
aan glijdt

verzwijgt langs alle kanten
schuurt wat je stoort je
fluistert

jouw  hart zwelt op
om de wereld die  lijdt aan
oorlog

in één handomdraai jou
onder beton

(nog niet af)