naast het ontbijtbord stapel je zon

ben je zon
dat opstarten
een zombie zwerf je

loop je
doelloos
denk je

maar

spreek je niet

stapel je naast het
ontbijtbord

stapel je

geluid-stapel je geluid-spreek je niet- stapel je-geluid

als het takken zijn die kijken

kortregelig gedicht.

Als het takken zijn die kijken zijn het
ogen die bewegen op wind

oorsprong: 
PROJEKT020/LOKATIE19 installatie 
ruimte fungeert als lichtbak; 2000

Als het takken zijn die kijken zijn het ogen die bewegen op sneeuw
Bij dit projekt cd-rom en tape met geluid 'huid' 
Zie ook Projecten

Afgunst

afgunst is een reptiel met dubbel gespleten
tong
wurmt zich onder je huid

onzichtbaar zijn

ik kijk naar mijzelf
vanuit een andere hoek
ben ik onwezen

mijn pupillen zijn
ijsgroen

ik neem een sprong

Heet zij vis

wat is mijn naam dan
vraagt zij

zoveel namen

hoe zou zij dan nog heten
om uitzonderlijk te zijn

dat zij in haar naam vervat zit dat
alles in haar vervat zit vervat alles wat zij roept
meteen
de lijn van een stam volgt

dat het

inderdaad schubben zijn en geen schors

heet zij Vis