zichtbaar ben je zichtbaar maar ongezien

zichtbaar ben je zichtbaar 
maar ongezien
verzamel je 

stilte om je heen geluid dat 
alleen maar 
klinkt 

achter glas 
buiten jouw cocon in de stilte 

wachtkamerstilte

je zit
in dat leeg rondom jou dat 
cellofaan

je tekent 
een smeekbede:
laat mij zichtbaar zijn laat mij 

je wacht 
op de postauto
in de stilte 
van je raam

De knoop in je zakdoek

de knoop in je zakdoek
propgeluid

ik leg een knoop in vitragestilte
of een driehoekig vlak uit

gekleurd plastic

ik leg een knoop in jou want

ik wil dat je herinnert dat ik

tussen

stammen van pijnbomen

steenwind

dood

een restruimte

verwoord