shit en klad
de bittere smaak van koffie in je mond
schrijf je al weer het woord wachten
in potlood trek je elke lijn van de
tekens in een woord dat in zichzelf
gekeerd
wachten is een draad een lange rode draad
waar je een knoop inlegt ver terug haal je haar
door een gat ergens aan het begin in jouw tijd
